« از رمضونیکه در سیستان تا هالوین در آمریکا »

مدیر انجمن: Goche Sisto

آواتار کاربر
Goche Sisto
★★★ نورچشمی ★★★
★★★ نورچشمی ★★★
پست: 120
تاریخ عضویت: سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۸۷, ۳:۰۴ ب.ظ
محل اقامت: Tehran / Sisatn
تماس:

« از رمضونیکه در سیستان تا هالوین در آمریکا »

پست خوانده نشده توسط Goche Sisto »

تحقیق و تالیف : حامد صوفی ، سارا سالاری
آنچه در دانش امروزین زبانشاسی از آن به عنوان خانواده های زبانی یاد می شود و به عنوان مثال فرهنگ های هندی و ایرانی و لاتین و رومی را در یک خانواده زبانی قرار می دهد (تحت عنوان « هند و اروپائی ») در حقیقت چیزی بیشتر از یک تقسیم بندی زبانی صرف می باشد؛ چه آنکه قرابت های بیشتری را از ابعاد گوناگون می توان در این خانواده ها ردیابی کرد؛
قرابت های فرهنگی و مردم شناسانه از نمونه بارز این دست از مطالعه ها می باشد؛ در این پست به بیان یکی از تشابهات فرهنگی سیستان و مغرب زمین می پردازیم؛

نمود بارز مراسم رمضونیکه در سیستان حضور کودکان در پشت خانه ها و طلب طعام و خوراکی جات از صاحبان خانه ها می باشد؛
تصویر

تصویر
(البته در این تصاویر بزرگسالان و ریش سفیدان نیز دیده می شوند که خود زنگ خطری از برای زوال چنین آئین هائی می باشد)
همین نوع مراسم را در بخشی از جشن هالوین که امروزه در آمریکا و کانادا بیش از هر جای دیگری رواج دارد تحت عنوان Trick-or-treating شاهد می باشیم که البته ریشه این مراسم به منطقه سلتیک و ایرلند امروزی باز می گردد .
تصویر

تصویر

تصویر
ویکی پدیا انگلیسی این مراسم را اینگونه توصیف می کند :
Trick-or-treating is a custom for children on Halloween. Children proceed in costume from house to house, asking for treats such as candy, or sometimes money, with the question, "trick or treat?" The "trick" is a (usually idle) threat to perform mischief on the homeowners or their property if no treat is given
در جای جای ایران ، چنین رسمی نیز برای آیین باران خواهی وجود دارد ... نمایش " چمچه گلین " در کشور های یوگسلاوی ، بلغارستان ، ایران ، پاکستان ، سوریه ، ترکیه و ... نیز اجرا می شود . _ این آیین ، نام های متفاوتی در سراسر ایران دارد مانند شیلان شیلون در مازندران ،کترا گئشه در گیلان ، عروس زشت در بوشهر ، چمچه خاتون در آذربایجان و ... _ که در این آیین ها ؛ کودکان خانه به خانه می رفتند و حبوبات جمع می کردند و بزرگتر ها ، آش می پختند و باران می طلبیدند ؛ در ایران باستان ، از ایزد و ایزد بانوان و در سده های بعدی از دیگر اساطیر مذهبی .

این آیین ها به برکت بخشی و افزایش باروری می پرداخته اند ... شاید بیراه نباشد اگر به داستان ِ واحد و بومی ِ جای جای ایران گریزی بزنم ؛ به داستان ِ " بی بی شهربانو " یا همان " آسوکه ی بی بی سه شنبه " ی خودمان ! ... که در آن ، بی بی ِ داستان برای بر آورده شدن حاجت اش ، دست طلب بر طاقچه ها دراز می کند ... کاری که امروز ،بانوانمان برای برپایی این سفره ی نذری ؛ خانه به خانه انجام می دهند ...

رسم ِ قاشق زنی در شب های عید _ توسط کوکان و دوشیزگان ایرانی _ را نباید از یاد برد ... که حتی در شب های ماه رمضان هم انجام می شده است و مهم ترین نکته ، پنهان ماندن ِ هویت ِ فرد قاشق زن است ... شاید بتوان این پوشیده ماندن هویت را در لباس های غیر عرف در شب هالوین پیوند زد ... .
بولتن تحلیلی سیستانیان

Zabax.blogfa.com
nedy2324
★★★ نورچشمی ★★★
★★★ نورچشمی ★★★
پست: 51
تاریخ عضویت: دوشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۰, ۲:۵۰ ب.ظ
جنسیت: زن
معرفی بیشتر: 24سالمه.ساکن تهرانم.شیمی خوندم.سر کار هم میرم.عاشق کوه رفتنم.
کافیه دیگه.نه؟؟؟؟؟
محل اقامت: تهران

Re: « از رمضونیکه در سیستان تا هالوین در آمریکا »

پست خوانده نشده توسط nedy2324 »

منم یه چیزایی از این رسم و رسوم ها شنیدم.جالبه.
فقط حیف که داره به دست فراموشی سپرده میشه.
زندگی ارزش ندارد اما هیچ چیز هم ارزش زندگی را ندارد....
آواتار کاربر
sonia
نماینده سرزمین دریا و کویر
نماینده سرزمین دریا و کویر
پست: 152
تاریخ عضویت: چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۸۹, ۳:۱۳ ب.ظ
جنسیت: زن
محل اقامت: ایران

Re: « از رمضونیکه در سیستان تا هالوین در آمریکا »

پست خوانده نشده توسط sonia »

یادش بخیر بچه که بودیم شب عید، همراه دوستام (البته ناگفته نماند یه پارچه رو سرمون مینداختیم طوری که صورتمونو بپوشونه تا شناخته نشیم :wink: ) هرکس یه ظرف می آورد و با یه قاشق به تهش میزد و با صدایی که ایجاد میشد همسایه ها خبردار میشدن که کودکانی برای قاشق زنی اومدن...
توی ظرفامون رو پر از آجیل و شیرنی و شکلات میکردن...
و عجیب خوردنشون برامون لذت بخش بود :grin:
چه روزای خوبی بود :grin:
درد من حصار برکه نیست،
درد من زیستن با ماهیانی است
که فکر دریا به ذهنشان خطور نکرده است ...
ارسال پست

بازگشت به “انجمن ادبی حامد صوفی پژوهش گر و شاعر”