کد خبر:
۲۳۷۹۴۱
تاریخ انتشار:
۲۷ فروردين ۱۳۹۱ - ۱۴:۴۳
به راستی اهمیت آثار باستانی و فرهنگی تمدن ما با چه میزان است؟ آیا آن گونه که شعار فرهنگ و حمایت از تاریخ و تمدن سر می‌دهیم به همان اندازه نیر برای حفظ و احیای آن تلاش می‌کنیم؟!
هر از چند گاهی اگر مجالی باشد برای بازدید و یا گردش به مکان‌های باستانی و تاریخی استان به ویژه دزفول می‌رویم و هر بار با مشکلاتی کم و بیش مهم برمی‌خورم که بعضا از مشکل نیز فراتر می‌روند؛ از تخریب خانه‌های باستانی و ثبت ملی گرفته تا نیمه کاره رها شدن مکان‌های توریستی و گردشگری.
این بار سری به روستای اسلام آباد (شاه ابوالقاسم) یا همان مقبره یعقوب لیث صفاری خودمان زدم؛ یعقوب سر سلسله صفاریان است که حکومتی مستقل از خاندان ظالم عباسی که تمام ایران را تحت سلطه داشت، در سیستان بنا نهاد و با عباسیان جنگید و توانست ایران و فارس را از یوغ اعراب تا حدود بسیاری برهاند.
ورودی روستا تابلویی ناخوانا، سیاه شده و آتش گرفته! که به زحمت مشخص می‌کند که چه چیزی در پیش روی شماست!
از دور قامت مناره کله قندی بقعه نمایان است؛ محوطه ای محصور که در خود چند درخت نیمه خشک و یک زمین خاکی فوتبال برای اهالی محل که در حال بازی نیز بودند.
مقبره یعقوب در دوران تیموریان ساخته و در دوره‌های بعدی بازسازی شده و به نظر می‌رسد آخرین مرمت آن ۲۵ سال پیش بوده است.
هیچ تابلو و کتیبه ای که کوچکترین مشخصاتی در خصوص این عمارت در خود داشته باشد به چشم نمی‌خورد. بازدیدکنندگان و توریست‌هایی که برای دیدن مقبره آمده بودند با ذهنی پر از سوال به دیدن این مکان و مکان مجاور که قدیمی ترین دانشگاه جهان یعنی «جندی شاپور» نام دارد آمده بودند!
اینجا چه مکانی است؟
چه کسی در زیر این گنبد مدفون است؟ پیشینه آن چیست و سوالات متعدد دیگر!
مطلب مجال آن را نمی دهد که بگویم زمین و محوطه تاریخی جندی شاپور سالی چهار بار توسط کشاورزان منطقه شخم می‌خورد!
بازگردیم به مقبره یعقوب لیث؛ آجر فرش کف محوطه در حال کنده شدن است و آجرهای دیوارهای ورودی مقبره که از قدمت بالایی برخوردارند، در حال فرو ریختن و بخش‌هایی هم از بین رفته است! قسمت‌هایی از گنبد نیز گنده شده بود که مابقی آن نیز با توجه به روند فعلی دیر یا زود فرو خواهد ریخت.
از شانس بد من، باطری دوربین در حال اتمام بود و نتوانستم از گله گوسفندی که دوان دوان به سوی مقدار سبزه ای که در محوطه بود، می‌شتافتند تصویری بردارم!
از همانجا با آقای باغبان مدیر میراث فرهنگی و گردشگری دزفول تماس گرفتم و مشکلات این محل را بیان کردم و ایشان نیز بر سخنان من صحه گذارد، ولی باز کما فی السابق از نبود بودجه سخن به میان آورد! افسوس که نمی‌دانم این نوشته‌ها می‌تواند متولیان امر را که مدیران ارشد میراث فرهنگی باشد را متقاعد کند تا گوشه چشمی به این مکان دیدنی و تاریخی استان خوزستان و کشور نماید یا خیر!؟
به نمایندگی از دوستداران میراث فرهنگی و همه مردم از فرماندار و مدیران سازمان میراث فرهنگی شهرستان و استان تقاضا داریم به بقعه یعقوب لیث صفاری و محوطه تاریخی جندی شاپور که فخر ایران در دنیای علم است، نگاهی ویژه و منصفانه تر داشته باشند، تا در برابر آیندگان شرمسار نباشیم!
